Το πρόσωπο της ελληνικής αρχαιότητας που γεννά το γέλιο
…Το γέλιο είχε αρχικά έναν ιερό ή τελετουργικό χαρακτήρα, καθώς το μαρτυρούν αρκετοί μύθοι και εορταστικά έθιμα της αρχαιότητας. Ας θυμηθούμε ότι στην Ελλάδα, όπως και στην Αίγυπτο, η ίδια η δημιουργία του κόσμου αποδίδεται κάποτε στο θεϊκό γέλιο – τον “άσβεστο γέλωτα” των θεών, όπως τον ονομάζει ο Όμηρος (Ιλ. Α’, 599). Ας θυμηθούμε τη Βαυβώ, την άξεστη μα φιλόξενη γυναίκα της Ελευσίνας, που με μια άκοσμη χειρονομία προκαλεί το γέλιο της – απελπισμένης για τον χαμό της Περσεφόνης – Δήμητρας, η οποία τότε μόνο δέχεται να πιεί τον μαγικό κυκεώνα (εξ ου και η ικασία ότι η πόση του κυκεώνα στα Ελευσίνια μυστήρια γινόταν ύστερα από ένα τελετουργικό ξέσπασμα γέλιου)…
Κιουρτσάκης Γιάννης, Καρναβάλι και Καραγκιόζης, Αθήνα: ΚΕΔΡΟΣ, 1985